Z każdej strony zalewa nas wielość utyskiwań na zaniedbanie kultury sportowej pośród reprezentantów młodego pokolenia. Słuchamy cały czas, iż maluchy nie zażywają ruchu tudzież że wyrośnie z nich zbiorowość nieruchawych nerdów. Czy na pewno takie głosy mają rację bytu?

Kultura sportowa od wieków stanowiła jeden z fundamentów kształcenia młodzieży. Poprzednio starożytni Grecy i mieszkańcy Imperium Rzymskiego przykładali wnikliwą uwagę na rozwijanie w młodych ludziach nie wyłącznie zdolności rozumowych, ale także fizycznych. By nie wyszukiwać tak daleko, starcza zerknąć na generację naszych seniorów, urodzonych w okresie międzywojennym, którzy nierzadko do późnej starości robią poranną dawkę ćwiczeń. Natomiast współcześnie w krajowych placówkach edukacyjnych coraz więcej jest wychowanków, którzy dostarczają uzasadnione lub nieprawdziwe zaświadczenia zwalniające z aktywności podczas lekcji WF. Skąd to wypływa? Wszak wciąż osoby na etapie wczesnoszkolnym z reguły ochoczo uczestniczą we wszelkich zajęciach ruchowych, częstokroć biorą udział dodatkowo w pozaszkolnych rywalizacjach gimnastycznych, np. w toku miejskich uroczystości początku lata. Kiedy to się transformuje?

Specjaliści spostrzegają, że ubytek pochłonięcia ćwiczeniami ruchowymi ma miejsce przeważnie w chwili wejścia w okres adolescencji, kiedy dominujące znaczenie w postrzeganiu otoczenia zyskuje mniemanie kolegów, a to nagminnie jest bezlitosne. Jeśli młoda dama posiada niepożądaną fałdkę na udach czy też nie bardzo foremne nogi, bardzo prędko zrezygnuje z wizualizowania się w stroju ćwiczebnym. Jeśli małolat nie potrafi skoordynować swojego szybko zmieniającego się cielska i w ten sposób przeciętnie mu wychodzi gra w piłkę, koledzy nie zostawią na nim suchej nitki. W takich warunkach nie jeno szkolne zajęcia sportowe robią się męczące. Znacząca część młodzieży gubi animusz do rekreacji rekreacyjnej w ogólności.

Wyjątkiem są tutaj młodzi ludzie, którzy przed etapem adolescencji rozpoczęli praktykowanie jakiegoś sportu. Toteż fundamentalne wydaje się proponowanie dzieciom rozmaitych zajęć ruchowych, tak aby potrafiły znaleźć konkurencję, która im się podoba, natomiast w przyszłości… dopingowanie ich w rozgrywce o następne tryumfy. W ten sposób usportowione małolaty wyjdą na dorosłych o znacznej tradycji fizycznej, a w dalszej przyszłości być może zarażą swoje pociechy upodobaniem do ruchu.